Media development in Tajwan 2011-2020: analysis of public policymaking and journal papers / Rozwój mediów w Tajwanie w latach 2011-2020: analiza dokumentów z zakresu polityki publicznej i analiza zawartości czasopism

Wei-Chun Chiu

Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie. Szkoła Doktorska

This paper portraits the media development in the 2nd decade of millennium of Taiwan undergoing media convergence that accompanies the concentration of media ownership. Two approaches were taken. Public documents were textually analysed to understand the civic and regulatory responses with selected events i.e. the 2012-2013 Anti-Media Monopoly Movement, the 2019 Anti-Red(pro-China) Media Movement and the 2017-2022 controversy of the failed draft Digital Services Intermediary Act, that was similar to the EU Digital Service Act. Second is the content analysis of media-related journal papers between 2011-2020 [N=88] collected with the keywords of “convergence” and “monopoly” or “concentration” from the database of Taiwan Periodical Literature. Three main continua can be observed: the E-government policy (2010-2013), the act/Act to media ownership (2012-2017) and the act/Act to the “China Factor” (2017-now). Academic interests also reflected such socio-political concerns.


Referat omawia rozwój mediów w drugiej dekadzie XXI wieku na Tajwanie, portretując proces koncentracji własności mediów oraz zjawisk konwergencji mediów. Zastosowano dwa podejścia: analizę publikacji (były one analizowane tekstowo), aby zrozumieć obywatelskie i prawne reakcje z wybranymi wydarzeniami, tj. 2012-2013 Anti-Media Monopoly Movement, 2019 Anti-Red(pro-China) Media Movement i 2017-2022 kontrowersji nieudanego projektu Digital Services Intermediary Act, który był podobny do UE Digital Service Act. Druga to analiza treści artykułów z czasopism związanych z mediami w latach 2011-2020 [N=88] zebranych za pomocą słów kluczowych „konwergencja” i „monopol” lub „koncentracja” z bazy danych Taiwan Periodical Literature. W wyniku analizy ustalono, że można zaobserwować trzy główne okresy rozwoju tajwańskich mediów: polityka E-government (2010-2013), akty na rzecz własności mediów (2012-2017) oraz akty na rzecz „czynnika chińskiego” (2017-obecnie). Badania literatury dowiodły, że zainteresowania akademickie również odzwierciedlały takie niepokoje społeczno-polityczne.

Scroll to Top
Skip to content